Jednorazowy kombinezon ochronny z kapturem, kategoria III, wykonany z oddychającego materiału z mikroporami, najwyższa jakość. Zapewniający komfort materiał z mikroporami.

Norma europejska ISO 13982 reguluje minimalne wymagania dotyczące kombinezonów zabezpieczających przed działaniem substancji chemicznych typu 5. Obejmuje ona pełne kombinezony ochronne całego ciała, które zabezpieczają użytkownika przed cząsteczkami (cząstkami) i aerozolami stałych substancji chemicznych.

Części ubrania określone w normie obejmują tułów, ramiona i nogi (z nakryciem głowy lub środkami ochrony stóp albo bez nich). Aby odzież ochronna zabezpieczająca przed cząstkami stałymi mogła prawidłowo chronić użytkownika, musi wykazywać oporność na przenikanie zawieszonych cząstek stałych (pyłu zawieszonego). 

Norma DIN EN 13034 dotyczy minimalnych wymagań dla kombinezonów ochronnych zapewniających ograniczoną ochronę przed rozpyleniem typu 6 (klasyfikacja kombinezonów chemicznych). Odzież ochronna zgodna z normą europejską zapewnia ochronę w obszarach, w których ryzyko narażenia na działanie substancji chemicznych uważa się za niskie, oraz ograniczoną ochronę przed narażeniem na działanie aerozoli ciekłych, rozpylonych cieczy i niewielkich rozbryzgów.

Wymagania normy obejmują efekt ochronny osiągany dzięki specjalnemu składowi tkaniny w związku z wymaganą obróbką kombinezonu, w szczególności z obróbką szwu. Kryteria testowe obejmują odporność materiałów na penetrację cieczy i przenikanie substancji rozpylanych (patrz metoda testowa – substancje rozpylane).

DIN EN 14126 – Odzież chroniąca przed czynnikami infekcyjnymi

Wymagania dotyczące wydajności i metod badań odzieży chroniącej przed czynnikami infekcyjnymi reguluje norma DIN EN 14126. Odzież ochronna sprawdzona zgodnie z normą DIN EN 14126 gwarantuje odporność na przenikanie biologicznie skażonych cieczy (przeniknięcie drobnoustrojów w stanie mokrym).Specjalne wymagania dotyczące materiałów odzieży chroniącej przed czynnikami zakaźnymi gwarantują ochronę skóry i użytkownika przed możliwym kontaktem z substancjami biologicznymi oraz zapobiegają rozprzestrzenianiu się bakterii.  Kombinezony ochronne certyfikowane zgodnie z normą DIN EN 14126 można rozpoznać po piktogramie oznaczającym zagrożenia biologiczne.Norma DIN EN 14126 obejmuje następujące testy wykonywane na materiałach do produkcji odzieży ochronnej:Test penetracyjny przy użyciu sztucznej krwi (ISO/FDIS 11603)Odporność na wirusy (ISO/FDIS 16604)Odporność na bakterie (ISO/DIS 22610)Odporność na bioaerozole (ISO/DIS 22611)Odporność na skażony pył (ISO/DIS 22612)

DIN EN 1073-2  – Odzież chroniąca przed skażeniami promieniotwórczym

Część 2 normy DIN EN 1073 reguluje wymagania i metody badań dotyczące niewentylowanej odzieży ochronnej chroniącej przed skażeniem cząsteczkami radioaktywnymi. Standardowa odzież ochronna ma na celu ochronę użytkownika przed skażeniem radioaktywnym cząsteczkami stałymi.Norma nie obejmuje ochrony przed promieniowaniem jonizującym ani ochrony pacjentów przed skażeniem substancjami radioaktywnymi podczas działań diagnostycznych lub terapeutycznych.Normy dotyczące wydajności odzieży ochronnej wymagają między innymi gwarancji łatwego zakładania i zdejmowania odzieży, a także zminimalizowania ryzyka skażenia. Odzież ochronna może składać się przy tym z jednej części lub kilku zakładanych razem elementów. Zgodnie z DIN EN 1073-2 odzież ochronna musi być również wyposażona w trwałe i dołączone na stałe akcesoria (kaptur, rękawice, kalosze, środki ochrony dróg oddechowych)